Από το Φεβρουάριο του 1945 μέχρι και τον Απρίλιο του 1946 υπήρχαν δύο υποτυπώδη κέντρα εκπαιδεύσεως Διαβιβάσεων, η Σχολή Διαβιβάσεων στο Γουδί και το Τάγμα Υποδοχής Διαβιβάσεων στο Μενίδι. Το «Κέντρο Εκπαιδεύσεως Διαβιβάσεων» (ΚΕΔ) ιδρύθηκε την 8 Φεβ 1946 και εγκαταστάθηκε οριστικά στο Στρατόπεδο «ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ», στο Χαϊδάρι την 1η Μαΐου του ίδιου έτους, όταν ο χώρος παρεδόθει απο την ΙΙΙη Ορεινή Ταξιαρχία (Ρίμινι) που είχε εκεί την έδρα της. 

  Στον ίδιο χώρο του ΚΕΔ λειτούργησε απο το 1949 το 343 ΣΕΣΤ (Συνεργείο Επισκευών Συσκευών Τηλ/νιας).  Το 1963 μετονομάσθηκε σε ΔΕΥΤ (Διμοιρία Επισκευών Υλικού Τηλ/νιας). Το 1968 εντάχθηκε στη ΣΕΤΤΗΛ.
Παράλληλα, από 1 Ιαν 1952 στο Χαιδάρι μεταφέρθηκε η «Σχολή Τηλεπικοινωνίας» Τεχνικού, επειδή οι τηλεπικοινωνίες αποσχίσθηκαν απο το Τεχνικό Σώμα, υπαχθείσα υπό το ΚΕΔ ως υπομονάδα του, με την επωνυμία «Σχολή Εκπαιδεύσεως Μηχανικών Τηλ/νιας – ΣΕΜΤ»,  η οποία το 1954 μετονομάσθηκε σε «Σχολή Εκπαιδεύσεως Τεχνητών Τηλ/νιας - ΣΕΤΤΗΛ».  Από 1 Ιαν 1958 η συντήρηση των υλικών τηλ/νίας επανήλθε στην αρμοδιότητα του ΤΧ και έτσι η ΣΕΤΤΗΛ έγινε ανεξάρτητη Μονάδα ΤΧ.  Το 1972 μεταφέρθηκε απο το Χαιδάρι στον Πύργο Ηλείας.

  Την 15 Σεπ 1965 το ΚΕΔ μετονομάστηκε σε Συγκρότημα Διαβιβάσεων (ΣΥΔ) και την 14 Οκτ 1971 έλαβε την ονομασία ΚΕΔΒ, την οποία διατήρησε μέχρι το 2004. Τα κτίρια του στρατοπέδου έχουν κτισθεί τη περίοδο 1938-1940.  Κάποια από αυτά ήταν ημιτελή, κάποια άλλα χρησιμοποιήθηκαν σαν φυλακές από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής και υπέστησαν αρκετές ζημιές από αυτούς εξ αιτίας διαφόρων τροποποιήσεων. Ένα από τα κτίρια του Στρατοπέδου, το «ΜΠΛΟΚ 15», ήταν κατά τη διάρκεια της κατοχής ο προθάλαμος θανάτου για τους Έλληνες πατριώτες. Το ισόγειο του οποίου χρησιμοποιήθηκε από το ΚΕΔ ως πειθαρχείο και ο πρώτος όροφος ως Σχολή Κρυπτογραφίας ΔΒ από το 1946 μέχρι το 1987, οπότε χαρακτηρίσθηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπ. Πολιτισμού, παραμένοντας βεβαίως ιδιοκτησία του ΥΕΘΑ. 

  Το ΚΕΔ, από το 1946, αποτέλεσε το φυτώριο στελεχών του νέου Όπλου. Η οργάνωση του κέντρου έγινε με βρετανικά πρότυπα και υπήρχε μόνιμη παρουσία της βρετανικής στρατιωτικής αποστολής, με αξιωματικούς οι οποίοι επέβλεπαν την εκπαίδευση και εξέταζαν τους εκπαιδευόμενους. Από το 1948, αντικαταστάθηκαν από αμερικανούς, που συνόδευαν το νέο υλικό. Το ΚΕΔ ήταν επίσης το σημείο παράδοσης και αποσυσκευασίας του νεοαφικνούμενου υλικού τηλεπικοινωνίας από τις ΗΠΑ.